Szanowni Państwo,
czy zdanie dwie liczby są sobie równe jest poprawne? Wydaje się, że sensowniej jest powiedzieć po prostu dwie liczby są równe. Zwrotność wprowadzona przez sobie sprawia wrażenie, jakby każda z tych liczb miała być równa sobie samej. Chyba że by powiedzieć są równe sobie nawzajem, ale to może przerost długości nad treścią.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,
chciałam się upewnić, czy ale oraz aby można stosować na początku zdania. Proszę również o radę, jak odmieniać nazwisko Dehecq.
Pozdrawiam
D.W.

W SJP prof. Doroszewskiego widnieje hasło rudera jako plurale tantum, rzeczownik dawniej oznaczający gruzy. Jaka jest pełna odmiana tego wyrazu? Mam przede wszystkim wątpliwości co do dopełniacza, mianowicie czy powinien brzmieć on „(tych) ruder” czy „(tych) ruderów”; udało mi się znaleźć w „Wacława dziejach” Stefana Garczyńskiego fragment sugerujący drugi wariant („Prócz strachów, zwykłych samotności dzieci, / Pająka, dawnych ruderów strażnika, / Sowa czasami w gmach ten nocą wleci, / I słychać smutne krzyczenie puszczyka”), ale nie wiem, czy wyczerpuje to temat.

Dzień dobry!
Sangha – zakon buddyjski. W SWO PWN 2004 znajduję formę sangsze. Słowniki ortograficzne PWN omijają celownik i miejscownik (podają tylko sanghę). Natomiast w Wielkim słowniku ortograficzno-fleksyjnym pod red. Podrackiego występuje tylko sandze. Obie formy znajdują się w Oficjalnym słowniku polskiego scrabblisty (zapewne znalazły się tam obocznie, kiedy jeszcze słowniki nie podawały informacji o odmianie). Proszę o opinię, jak również przyporządkowanie do odpowiedniego przypadka form: sanghi, sanghy.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
zainteresowało mnie ostatnio użycie w języku polskim słowa sauté. Intuicyjnie rozumiałem je jako znaczące ‘bez dodatków’, ‘samo’. Zapytałem też kilkoro znajomych i ich definicje były zbliżone.
Słowniki zdają się jednak sugerować zupełnie inne znaczenie, a obserwowany brak dodatków wydaje się być tylko efektem ubocznym metody przyrządzania potrawy. Czy użycie tego słowa poza kulinariami, w powyższym rozumieniu, jest błędem językowym czy może być np. uzasadnioną metaforą?

Szanowni Państwo,
chciałem spytać o etymologię słowa setnie. Czy to dawniejsza forma świetnie?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Wywiązała się u mnie w pracy dyskusja, czy istnieje słowo skłamany i nieskłamany. Ja twierdzę, że owszem, pozostali koledzy – że z całą pewnością nie. Wyraz skłamany na potwierdzenie swoich słów już odnalazłam w wielkim słowniku ortograficznym, jak i regułę dotyczącą pisowni łącznej nie z imiesłowami przymiotnikowymi, ale prosiłabym o odpowiedź fachowca, ostatecznie przesądzającą sprawę.

Co jest skrótem, a co skrótowcem? Czasem pewne grupy wyrazów skraca się w danym tekście doraźnie: np. c.b.d.o. = ‘co było do okazania’, nwsr. = ‘następujące warunki są równoważne’, ntg. = ‘najmocniejsze twierdzenie geometrii’. Wg mnie pierwsze dwa przykłady to skróty, a co do trzeciego nie jestem pewien.
Pytanie ma walor o tyle praktyczny, że w skrótowcach nie stawiamy kropek, a w wielowyrazowych skrótach owszem. Poza tym skrótowce pisze się zazwyczaj wielkimi literami, a skróty nie.

Szanowni Państwo,
czy słowa skrupuły i skrupulatny są etymologicznie spokrewnione?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
parę lat temu zadałem pytanie: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/nazwy-stacji-metra;15446.html i do dziś nie jestem usatysfakcjonowany odpowiedzią w kontekście tego, czy mówić Spotkajmy się na metro, czy na metrze Wilanowska. Odpowiedź prof. Bańki nie trafia do mnie choćby o tyle, że czasem nie chodzi o spotkanie na samej stacji, ale np. na pętli autobusowej zlokalizowanej przy stacji metra i nazywającej się tak samo.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik